BUDYŃ DYNIOWY

 

Wieki nie jadłem budyniu. Ostatnio narobiłem ze sporym zapasem dyniowego musu, więc czemu nie dyniowy budyń. Budyniowcy, do dzieła. To jeden z tych smaków jesieni, które na długo pozostają w pamięci…

 

Co potrzebne:

0,5 litra mleka

1 szklanka musu z dyni (przepis na MUS Z DYNI znajdziecie tu)

2 łyżki miodu

1 łyżeczka masła

2 łyżki skrobi ziemniaczanej

szczypta kardamonu, szczypta cynamonu, szczypta kurkumy

 

jako dodatków użyłem:

karmel z odrobiną soli morskiej

orzechy włoskie

plasterki persymony (owoc kaki)

 

Jak:

Z 0,5 litra mleka odlewam ok. pół szklanki.

Pozostałą ilość mleka zagotowuję z masłem. Do gotującego się mleka dodaję miód, kardamon, cynamon, kurkumę oraz mus dyniowy – wszystko dokładnie mieszam za pomocą trzepaczki i jeszcze raz zagotowuję.

W zimnym mleku (które odlałem wcześniej) rozprowadzam dokładnie skrobię ziemniaczaną i wlewam do mleka z dynią i przyprawami.

Energicznie mieszam trzepaczką, aż budyń zgęstnieje.

Gorący budyń wlewam do miseczek opłukanych zimną wodą.

Do dekoracji użyłem posiekanych orzechów włoskich, plasterków persymony i kawałków pokruszonego karmelu.

 

Jak zrobić karmel:

Do garnka przepłukanego zimną wodą (garnka nie wycieram do sucha) wsypuję 0,5 szklanki białego cukru. Na średnim ogniu podgrzewam cukier. Są dwie szkoły robienia karmelu – z mieszaniem i bez mieszania. Ja mieszam.

Na początku pozwalam, by cukier sam się roztapiał. Gdy mniej więcej połowa cukru jest rozpuszczona zaczynam delikatnie mieszać. Trzeba uważać, żeby nie gotować cukru zbyt mocno. Gdy się przypali i nabierze zbyt brązowego koloru będzie za późno. Kolor karmelu powinien być złoty. I uwaga (piszę, choć wierzę, że wiecie) – pod żadnym pozorem nie wolno smakować karmelu podczas gotowania – jest piekielnie gorący!

Rozpuszczony całkowicie cukier rozlewam cienką warstewką na papierze do pieczenia – natychmiast posypuję odrobiną grubej soli i pestkami dyni. Karmel tężeje niemal błyskawicznie.

 

Życzę dobrego&smacznego!