Kilka dni temu pisałem o pizzy z pomidorami – aromatycznej, prostej, rustykalnej. Machnąłem przy okazji jeszcze drugą. Dla odmiany z cukinią. Przepis jest podobny, ale walory smakowe bardzo odmienne.
Powtarzam przepis na ciasto:
Ciasto:
2 szklanki mąki żytniej
1/3 szklanki oliwy
2/3 szklanki wody
2 łyżeczki proszku do pieczenia (płaskie, nie kopiate)
szczypta soli
Ciasto zagniatam szybko i bez ceregieli. Powinno łatwo się wałkować. Rozwałkowany placek smaruję sosem pomidorowym.
Nadzienie:
1 duża cukinia lub dwie/trzy małe
1 biała cebula
plasterki czerwonej papryczki chilli
pieprz i sól
opcjonalnie: gałązki świeżego rozmarynu
Cukinię kroję wzdłuż na ósemki. Posypuję pieprzem i grubą solą i wkładam do piekarnika na ok. 15-20 minut, by zdążyła zmięknąć i lekko się przyrumienić.
Tak przygotowaną cukinię rozkładam na cieście. Na wierzch kładę cieniutko pokrojoną w plastry cebulę (nie kładę całych plastrów, tylko rozwarstwiam na pojedyncze kółeczka). Posypuję plasterkami chilli. Dokładam igiełki rozmarynu. Wszystko delikatnie smaruję oliwą (najlepiej pędzelkiem, można też skropić).
Piekę ok. 20 minut – brzegi placka można sprawdzać patyczkiem – jeśli patyczek wchodzi bez oporu, ale nie jest mokry od ciasta to znaczy, że jest w sam raz. Ciasto na brzegach powinno się ładnie spiec.
Do pizzy robię szybki gęsty pomidorowy sos – pomidorki koktajlowe skrapiam oliwą, posypuję pieprzem, solą, dodaję ulubione zioła i piekę w piekarniku tak długo, aż zmiękną, puszczą sok, lekko się przypalą. Potem wszystko blenduję na gładką masę.
Mam To Na Widelcu 